Karşındaki insanı suçlamadan önce bir kendine bakacaksın, sonra da haddini bileceksin arkadaşım!
İnsanları yargılamayı huy edinmiş tipler var etrafımda.
Yargıladıkça yüceldiğini zanneden, kendinden buz gibi soğutan insanlar var, evet.
Meslek hayatına atıldığımdan beri insan ilişkilerim çok değişti çoook.
Öyle ki ben her insanı koşulsuz seven, her zaman insanlara gülümseyip etrafa neşe saçan bir kızdım.
Geçen sene en güvendiğim ve en sevdiğim velilerim bile beni fütursuzca şikayet etmekten keyif aldıklarını görünce insanlarla mesafeli olmayı öğrendim.
* * *
Velilerimden bir tanesi 1. dönem çocuğunu okulda unutmuştu.
Evet, yanlış duymadın çocuğunu okulda U-NUT-MUŞ-TU!
Çanta mı bu? Çocuk!
Velime telefon açtım, ''Aaa.. almayı unutmuşuz hocaaam'' dedi annesi.
Mesaim 12.30'da bittiği halde öğrencim kendini tanımadığı bir sınıfta yalnız hissetmesin diye saat 13.30'a kadar bekledim gelmelerini.
Sımsıkı tuttu ellerimi.. Ben de sımsıkı sarıldım ailesi gelene kadar..
Ailesi geldiğinde hüngür hüngür ağlıyordu.
Babasına vurmaya başladı, bağıra bağıra ağladı çocuk, ''Beni niye unuttunuz!'' diye..
* * *
O gün bugündür öğrencim mutsuz bir çocuk.
O neşeli çocuk gitti, yerine huzursuz, aşırı duygusal ve çekingen bir çocuk geldi.
''Öğretmenim, sen bizim eve gel.. Babam beni yine unutur.'' diyor
Aile ise beni suçluyor..
Neymiş efendim;
Çok mu sert bir öğretmen mişim?
Anne değil mişim ya, yeterince sevmiyor olabilir miymişim?!
* * *
Resmen çileden çıktım anlatamam.
Veliye karşı gayet soğukkanlı davrandım ama bu cümlesini duyunca arkama bakmadan koşarak uzaklaşmak istedim kendilerinden..
Yahu cahillik desem cahillik de değil nedir bu?
Nasıl bir itham, nasıl bir hadsizlik bu!
* * *
Ben ki öğrencilerimi hafta sonları bile özleyen bir insanım..
Anne olmak daha iyi bir öğretmen mi yapar bir insanı?
Nasıl bir mantıktır bu?
Çocuğu olduğu halde öğrencisini dövmekten beter eden,
aşağılayan öğretmenler tanımadık mı hiç?
* * *
Öğretmenlik bambaşka bir meslek..
Herkes yapamaz evet, çocukları sevmek bile yetmez bence..
Çok sevmek lazım.. Çoook..
Ciddi manada çocuklara aşık bir insan olduğum için işim benim hobim derim hep..
Kendi çocuğuna bile tahammül edemeyen..
Çocuğunu eşya gibi unutan bir insanın lafları çok da bağlamaz beni ama..
Bizi yargılayan insanlara bu cesareti biz veriyoruz bence..
Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda?
Beğendiysen paylaş o zaman :)
Bunlar hep böyleler :) Bir yakınımda beden eğitimi öğretmeniydi. Ne yapacağımı şaşırdım diyordu. Eşofman giydirmeyin cocuk üst değiştirip hasta oluyor diye istekte bulunup sonradan müdüre şikayet etmişler çocuğu giydirmiyor diye. Allah akıl versin böylelerine
YanıtlaSilAynen yaa bir acayipler, çözemedim hala, nasıl tepki vereceğini şaşırıyor insan :D
SilBu nasıl bir anne-baba,aklım almadı ! İlk önce kendileri çocuklarını sevmeleri gerekirken,bu soruyu bir de size soruyorlar! Böyle yüzsüzlük olur mu ?!!
YanıtlaSilSuçluluk psikolojisi işte.. Hatalarını hala kabul etmiyorlar, inanabiliyor musunuz? Sadece(!) 1 kere unuttuk diyorlar utanmadan.. 1 kere unutmayla çocuk böyle olmazmış, mutsuzluğunun başka bir sebebi varmış kesin..
Silhiç üzme bence kendini etrafta hadsiz insan mı ararsın? ondan bol ne var herkesin söylediklerine itibar etmemeli.
YanıtlaSilsen kendini biliyorsun ya asıl önemli olan o :) mutlaka sizi yeterince tanıyan insanlarda sizi biliyordur. annelik çok kutsal bir şey evet ama öğretmenlik için bir kriter olarak öne sürülmesi sadece komik.
cahil cesareti işte.
Yaaa ben kendimi biliyorum da, kendimi anlatmaya çalışmak yoruyor beni.. :)
SilBu gereksiz konuşmayı yapmak bile kendi çocuklarının eğitim vaktinden çalınıyor,
ama umurlarında mı ki.. Anca suçlamayı biliyorlar..
İlk önce size çok saygı duyduğumu belirtmeliyim.Benim 3 çocuğum var ve bazen başetmesi çok zor oluyor ki siz onlarca çocukla ilgileniyorsunuz.Büyük oğlum okula başladığında sınıf anneliği yapmıştım uzun süre.Veli profili inceleme şansım da oldu tabi..Sadece çocuğundan kurtulmak için okula gönderdiğini hissettiren veliler vardı.İyi birşeyler olunca çocukla velinin başarısı,kötü durumda öğretmenin..Bu zihniyet çok zararlı bence.Kolaylıklar dilerim..
YanıtlaSilAllah bağışlasın, ne güzel 3 çocuk annesiniz demek.. :) Aynen öyle malesef.. Verdiğiniz örnekler, tespitleriniz o kadar doğru ki.. Bir veli olarak bu yorumu yapıyor olmanız beni sevindirdi açıkçası.. :) Demek ki biz çok abartmıyor muşuz bazı velileri :) Çok teşekkür ederim ayrıca :)
SilGûzelim bende bir ögretmen olarak bazı insanlar için çok uzdüm kendimi sonra anladımki suç bende çünkü şımartan benim onları.karşılarında dimdik ve tatlı sert olursbn hiç bir hükümleri olmaz merak etme;-)kaç insan tıpı görüceksin daha takma kafana zamanla pişiyorsun;-)
YanıtlaSilTecrübeli arkadaşlarim hep bunu söylüyorlar zaten; tatli sert olacaksin.. Ahh daha yolun o kadar basindayim ki.. Her sene ayri bir tecrübe oluyor, inşallah bir gün dedigin gibi olmayi başarabilirim :) sevgiler hocam.. :)
YanıtlaSilHaklısın canım ama biraz da kişiye göre muamele lazım galiba böyle kendini bilmezler de var maalesef hani derler ya insanı zorla çileden çıkaran tipler. etrafınızda azınlıkta olmaları dileğiyle. :)
YanıtlaSilAyrıca bir çocuğu sevmek için anne olmak gerekmiyor ,ne anneler görüyoruz o evlatları hak etmiyen.
Aynen öyle canım benim, gel gör ki anlamayan insana bunu anlatmak da çok zor :)
YanıtlaSilBazı insanların ezikliği,eksikliği davranışlarına yansır...bunlarda onlardan biri bence,iş hayatında bu tarz insanlar çok fazla ,empati kurma özelliğii olmayan,sürekli eleştiren,kısacası kendini mükemmel zanneden insanlar maalesef ki varmış,bende ilk zamanlar anlayamıyor,anlam yüklemeye çalışıyordum,yok ben yoruluyorum bu durumda,çözümde olmuyor,en iyisi hadlerini bildirip mesafeyi korumak. Ankara'dan sevgiler...bana da beklerim
YanıtlaSilbenimmrengimm.blogspot.com.tr