#htmlcaption1 BEYAZ SIRIN EVLİLİK HİKAYESİ PRATİK EYELİNER NASIL SÜRÜLÜR? BALAYI OTELİMİZ | LA CAPRİA SUİT HOTEL MAKYAJ MASASI DÜZENİ NASIL OLMALI? ÖMÜRLÜK HEDİYE | KİŞİSEL BEBEKLERİMİZİ YAPTIRDIM

19 Ağu 2013

Nereden geliyor bu bisiklet aşkı?

www.tips-fb.com

Nerede bir bisiklet görsem yüzümde anlamsız bir tebessüm oluşur..
 Aslına bakarsanız kimsenin bilmediği o anlamsız gibi gözüken tebessümün altında yatan, benim için oldukça anlamlı sebepler var..


İlk bisikletime 4 yaşındayken binmiştim. Ama öyle mini minnacık sevimli çocuk bisikletlerinden değildi benimki. Eski bir ramazan akşamıydı. Babam işten gelmiş ve abimin 8. yaş doğum günü hediyesi olarak bir bisiklet almıştı. Ben de kıskanmayayım diye ''Bu senin de bisikletin Gamzecik.'' dediler ve o benim 5 katım büyüklüğündeki bisiklete beni  zar zor çıkartıp bir ton hatıra fotoğrafı çektiler. Ben bu fotoğraftaki şirin kız gibi ağlamadım tabii ki, bu bisiklet bana büyük diye. ''Ben de boyum uzayınca sürerim, değil mi abicim?'' dediğimi hatırlıyorum sadece.


Evin küçük çocuğu olunca hep büyüklerden kalanlar sizin oluyor.. :) Ben hep pembe bir bisikletim olsun istemiştim ama seçme şansım olmadığı için abimin mavi bisikletine talip oldum. Ama olsun, ben hep o bisikletin benim olacağı günü beklemedim mi zaten? Mavi de olsa benimdi artık ve benim olan her şeyi tutkuyla severdim ben.


Eski evimizin olduğu sokağın her iki yanı tıpkı bu fotoğraftaki gibi sıra sıra ağaçlarla doluydu. En çok sonbaharı sevdim, çünkü bisiklet sürerken tekerimin altında ezilen yaprakların çıtır çıtır sesi çok hoşuma giderdi. Özgürlüğü ben bisikletimle keşfettim. Ellerimi bırakıp sürmeyi, gözlerimi kapatıp rüzgarın yüzümü okşamasını, sokaklarda kaybolana kadar gezmeyi çok sevdim ben (her ne kadar kaybolmaya çalışsam da küçük bir semtte oturduğumuz için beceremedim hiç, ama kaybolmaya çalışıyormuş gibi oyunlar oynadım, kandırdım kendimi, çocuk olmak ne güzeldi..).


Sonra bir gün çocukluğumu geçirdiğim o küçük ama rüya gibi şehirden taşınıp Adana'ya yerleştik. Çok üzüldüm, çok ağladım. Müstakil bir evden taşınıp da apartman çocuğu olmayı hiç istemedim. Apartmanlar gözümde canavar gibi büyüdü. Eskiden en fazla 5 katlı ev görmüşken bir anda 15 katlı evlerin yanından geçmek başımı döndürdü. Diğer tüm apartman çocukları gibi benim de bisikletim balkonun bir köşesine atılıverdi.

Neyse ki bisiklet hasretim çok uzun sürmedi. Bundan tam 13 yıl önce bir anda yazlık ev almaya karar verdik. Sanırım bu duruma en çok sevinen ben oldum :) Artık sokaklar tekrar benimdi (Sokaklar dediğime de bakmayın, sitemizin hepi topu 5 sokağı var :D ) Ama küçük bir çocuk için bu bile çoktu. Az mı teker patlattım sitenin sahilinde.. Sahile gitmem yasaktı, babam sadece sitenin içinde sürmeme izin veriyordu. Ama ben pedalımı denize doğru sürüp, kumların üzerinde bıraktığım teker izlerine bayılıyordum. Fakat ne zaman sahile gitsem tekerime diken batıyordu ve küçük sırrım bu şekilde hemen açığa çıkıyordu.. :)


Aradan 3 yıl geçti.. Yıl 2003 ve ben şimdi ki SBS bir zamanların LGS'sine hazırlanıyorum. Babam eğer istediği okulu kazanırsam bana motorsiklet alacağını söyledi. Nasıl heveslendim anlatamam. Soruyorum, soruşturuyorum. ''Pembesi de var mıdır acep?'' diye nasıl heyecanlanıyorum ama. Aklım bir karış havada dolanıyorum, sınavı ne düşünücem, aklım motorsikletimde. Sınav sonuçları bir açıklandı, babamın istediği okul olmadı tabii. Bizim motorsiklet de yalan oldu.. :)


İyi ki de almamışlar motorsiklet bana.
Az kalsın çocukluk aşkım bisikletimin pabucunu dama attıracakmış bizim sosyetik motorsiklet.
Aman uzak olsun, hiç gereği yok.


Zaman geçti.. Büyüdüm sandım.. Ama hep çocuk kaldım.. İçimdeki bisiklet aşkı hiç dinmedi.. Ama yanına başka aşklar eklendi.. İçimi kıpır kıpır ettiren, uzak kalınca gözlerimi nemlendiren, yanındayken huzurun en derinini yürekten hissettiren bir aşk..
Bunca zaman kendini erkeklerden korumuş, bırak oturup konuşmayı küçük bir selamdan bile hep kaçmış bu ürkek kız çocuğu aşık olmuştu işte. Uzunca bir süre konduramadım kendime. Hep kaçtım, üstelik onun da beni sevdiğini hissettiğim halde. Çünkü kendi kendime söz vermiştim. Üniversite bitene kadar kimseyle çıkmayacak, üniversite bitince de ilk çıktığım kişi ile (daha doğrusu ailemin uygun gördüğü herhangi biri ile) evlenecektim.
Büyük konuşmamak gerekiyormuş. Aşık olmadan konuşması işte böyle kolaymış.
Ne kadar utangaçtım ahh.. Elimi 4 ay tutturmadım. Yanındayken heyecandan aklım gidiyor ama elimi vermiyorum. Sonra bir gün tam da yukarıdaki fotoğraftaki gibi bir yerde (Bizim Adana'da dilberler sekisi diyorlar oraya) bisiklet sürmeye gittik. Bir anda bisiklet sürerken ellerimi bırakıp ona doğru uzattım. Önce şaşırdı bi, sanırım o kadar zaman elimi vermedim diye elimi uzatacağımı hiç beklemiyordu. Sonra o da uzattı ellerini ve kenetlenen ellerimiz bir daha hiç ayrılmadı. Allah ayırmasın.


Şimdi anladınız mı benim yüzümdeki o anlamsız tebessümü? Bisikletin ne de çok hatırası varmış bende.. Yaşlansam da, hatta üzerinde bile ölsem vazgeçmem bisikletimden.
(Aman Allah gecimden versin yahu)



Beğendiysen paylaş o zaman :)

93 yorum:

  1. BENDE GELDİM TANIŞTIĞIMA MEMNUN OLDUM TAKİBE ALDIM KIZIMDA ÇOK SEVİYOR ŞİMDİ SÜRMEYE GİDİYOR BEKLERİM KAHVALTI SOFRAM HAZIR CANIM:)))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) Çok teşekkür ederim :) Ne güzel valla :)

      Sil
  2. ah canım yaa.Ne güzel de anlatmışsın duygularını.Bir kitabı okurmuşcasına okudum yazdıklarını.Evet,hatırlıyorumda 90 lı yılların çocuğu olarak GAZETEDEN KUPONLA VERİLEN BİSAN BİSİKLETİ ALMAK İÇİN HEYECANLA BİRİKTİRDİĞİMİZ KUPONLARI.Babamı sabırsızlıkla elinde bisikletle gelecek diye kardeşimle kapının önünde bekleyişimizi.Ve o bisikleti hiç kavga etmeden sırayla binişimizi..Yazını okurken hepsi bir bir geçti gözümün önünden...
    Paylaşımın için teşekkürler canım.sevgilerimle...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de senin yorumunu okurken gözlerim doldu :) Sanırım çocukluğumuzu hep özleyeceğiz böyle.
      Yorumun için çok teşekkürler canım. Sevgilerimle..

      Sil
  3. ne güzel bir hikaye,ben de senin gibiyim,tutturmam abiiii :)
    Allah ayırmasın (amin)

    sevgiler

    www.minikmini.blogspot.com

    YanıtlaSil
  4. blogunuz çok güzel. hergün yeni bir ilginç bilgi öğrenmek isterseniz sayfamıza bekleriz

    http://bunubiliyomusun.blogspot.com/ :)
    blog hakknda sizle sohbet etmek isterim
    sevgiler

    YanıtlaSil
  5. Ne guzel ne kadar samimi bir blog bu boyle:)
    Tanistigima memnun oldum
    Takibime de hemen aldim :)
    Sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim güzel sözleriniz için :)
      Ben de tanıştığımıza çok memnunum. Kocaman sevgiler :)

      Sil
  6. çok güzel anlatmışsınız duygularınızı muhteşem bir yazı olmuş blogunuzu yeni keşfedenlerdenim :)

    YanıtlaSil
  7. ne çok hatırası varmış neredeyse ilk çocukluk anılarından çocuklarının anılarına kadar olacak galiba
    ömür boyu mutluluklar

    YanıtlaSil
  8. çoooook güzel bir yazı canım:) gerçekten içim bi hoş oldu:) ayrıca yazının içinde yine ortak özelliklerimizden yakaladım, bu ayrıca mutlu etti beni;) tanımadan sevdim seni çok tuhaf:) görüşmek üzere...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çoook teşekkürler canım :) Sen böyle ortak özelliklerimizden bahsettikçe iyice merak ediyorum seni :) Ben de seni çok sevdim :) Ne zaman yorumunu görsem ben de seviniyorum tuhaf bir şekilde.. :)

      Sil
  9. Following you back xx

    www.itslilylocket.blogspot.com

    YanıtlaSil
  10. hahaha the last photos got me cracking. The 4th photo is beautiful.

    xoxo
    Ivy
    http://www.purrpleivy.com/

    YanıtlaSil
  11. Nice picture!
    Thanks for dropping by my blog...
    I am following via GF :)

    Have a lovely day!
    http://beautyfollower.blogspot.gr/

    YanıtlaSil
  12. Nasıl duygulandım nasıl.Ne güzel anlatmışsın Gamze'm, okurken gözlerim doldu.Ben de o kadar seviyorum ki bisiklet sürmeyi, bir an çocukluğum aklıma geldi ve ardından aşk'ım.. Diline,yüreğine sağlık...
    Buse

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım busem.. :) Ben de çok özlüyorum çocukluğumuzu.. Senle ettiğimiz kavgalarımızı bile özlüyorum.. Gel de buraya biraz daha bisiklet sürelim, yeniden :)

      Sil
  13. Harika anlatmisin...

    Blogumdaki the body shop hediye cekilisine beklerim.......

    http://trendydolap.blogspot.com/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler, hemen bakıyorum çekilişine :)

      Sil
  14. ne güzel yazmışsın bayıldım :) ben de senin takipçin oldum canım artık bol bol görüşeceğiz :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnşallah görüşürüz sık sık :) Çok teşekkür ederim, sevgiler :)

      Sil
  15. Gamzecik, aldın götürdün beni..
    Yüreğine kalemine sağlık..
    Sevgiler..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çoook teşekkür ederim :)
      Kocaman Sevgilerimle..

      Sil
  16. Ne renkli cıvıl cıvıl bir bloğun var. Bayıldım. Takipteyim canım. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  17. ayy canım ne güzel anlatmışsın
    paylaştığın görselerde yani gel bin diyor bisiklete
    harika çok romantik bir havası var değil miii
    Adana'da mı oturuyorsun
    bende Mersin'deyim
    Eşimin kardeşi Adana'da oturuyor sık sık geliyoruz

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim canım :) Evet Adanalıyız, yakınmışız seninle de :)

      Sil
  18. harika bir anlatım olmuş. Çocukluğuma, bisikletime gittim. Geçmişe döndürdünüz beni :) Ben de bisiklet aşığı biriyim. Ne yazık ki İstanbul gibi bir yerde bisiklet sürmek cesaret işi. Ama bisiklete binmeyi o kadar çok özledim ki artık dayanamayıp bir tane almayı düşünüyorum. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değerli yorumunuz için çok teşekkür ederim.. İçinizdeki çocuğu kaybetmemeniz ne güzel..
      Bence de almalısınız, pişman olmazsınız ;)

      Sil
  19. Merhabalar iade ziyarete geldim bloğunuz çok güzel güzel paylaşımlarda görüşmek dileğiyle... sevgiler

    YanıtlaSil
  20. beautiful photos!♥ I'm following you on google+(petra lorietta) and I liked your facebook page with my personal account(petra lorencová);) kisses!

    www.lorietta.cz


    My Facebook page

    YanıtlaSil
  21. Merhabalar blogun çok cici postun çok samimi :) Bende günlük hayatımda bisiklet kullanıyorum :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler :) Ne güzel, hem de günlük hayatta kullanmanız çok hoş :)

      Sil
  22. merhaba, bloğunuzu çok beğendim aynı bisiklet aşkına sahibiz sanırım :)) hemen friend connect üzerinden takibe aldım, belki karşılıklı takipleşebiliriz. Göz atmak isterseniz; sebnemorhun.blogspot.com
    sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim.. :) Ben de hemen sizi takibe alıyorum, Sevgiler :)

      Sil
  23. Beautiful pics! : )
    La Chica del Sabado

    YanıtlaSil
  24. Biz hala ailecek bisiklete bineriz
    Pembe pembe harikaymş
    sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ne kadar güzel :) Hem de ailecek olması çok hoş :)
      Sevgiler

      Sil
  25. ben resimlere bayıldım hikaye zaten güzelde :)

    www.insanyavrusu.com a da beklerim.

    YanıtlaSil
  26. Bisiklet olmazsa olmazdır aşktır tabi, benim de ilk bisikletim sarıydı abimin de kırmızı birlikte sarı-kırmızı gezerdik ne güzel :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ooo çok iyi :) sarı kırmızının aşkı bir başkadır ;)

      Sil
  27. normalde siteye davetlere çok sıcak bakmıyorum samimi gelmiyor diye ama seni bunca zaman kaçırmış olmama hem şaşırdım hem üzüldüm :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çoook teşekkür ederim, çok iyisin :) Ben de senin siteni çok sevdim, çok farklı konulara değiniyorsun. Özellikle hakkımda kısmını çok sevdim :) Takibindeyim her zaman :)
      Kocaman Sevgilerimle :)

      Sil
  28. bisikletin senin gibi hatıraları yok bende ama hala bir bisikletim olsun istiyorum pembe olursa daha iyi olur hala arkadaşlarımın çocuklarının fırsat bulunca binerim bisikletlerine teyze sen bisiklet kullanmayı biliyormusun diye sorularına aldırmadan bu arada 32 yaşındayım

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. 32 yaşındasın ve teyze mi diyorlar? 3-4 yaşlarındadır herhalde bunu söyleyenler :) Bırak teyze olmayı, millet 30'undan sonra evleniyor artık :)

      Sil
  29. haha ay şu köşede dans eden kediye ne güldüm,gözümü alamıyom,beğendim bloğunu canım:)

    YanıtlaSil
  30. So nice photos! Amazing blog dear! ~<3

    YanıtlaSil
  31. Aaaa Adanali bi blogger ^_^
    Ben de Adanaliyim, oh yalniz degilim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yok yok yalnız değiliz, Adanalı çok gördüm ben de :)

      Sil
  32. hi hi there!

    what a beautiful blog you have.
    dropping by via 3hungry tummies to say hi!

    have a great day~
    :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Thank you very much sweety :) Have a nice weekend :)

      Sil
  33. and i'd love it if we'd follow one another.

    YanıtlaSil
  34. Yüzümde tebessümle keyifle okudum yazdıklarını
    iyiki uğramışsın bana seni tanıdığıma çok memnun oldum canım, sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim canım benim, ben de tanışmamıza çok sevindim :) Sevgiler

      Sil
  35. çok teşekkür ederim yardımlarınız için :))

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Rica ederim diyeceğim ama ne konuda yardım etmiştim? çok fazla mail alıyorum, hatırlayamadım kusura bakmayın :(

      Sil
  36. That picture is so beautiful and cool :D

    WWW.PUTRIVALENTINALIM.BLOGSPOT.COM

    YanıtlaSil
  37. merhabalar:)sizi izlemeye aldım bende beklerim sevgilerimle:) http://birfiskelezzet.blogspot.com/

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkürler bir fiske lezzet, ben de sana geliyorum hemen :)

      Sil
  38. Ahhhh ahhh o bisikletlerle benimde ne anılarım var :D Freni patlayan bisikletle mahallenin çöp attığı boşluktan aşağı uçup 15 metre süzüldüğümü bilirim ben =) Daha neler nelerrr, ama insana çocukluğunu anımsatan şeyler bunlar tabi ;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ayyy sizin ki de çok komikmiş :D insanın çocukluğu gibi yok tabii.

      Sil
  39. anlatım süper olmuş cok ama cok begendım kızım 3 yaşında bısıklet tutkusu süper derecede bakalım ne olacak:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Beğenmenize çok sevindim :) Kızınız ne tatlıdır şimdi :) Küçüklere daha mı çok yakışıyor ne? Ama olsun benim için bisikletin yaşı yok yine de :)

      Sil
  40. Bisiklet dengedir, e hayatta da her şey denge üzerinedir, belki de bu sebeble sevilir ??

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Farklı bir bakış açısı, yorumunuzu çok sevdim, teşekkürler :)

      Sil
  41. Cok keyifli bir yazi olmus ellerine saglik, ben 30 yasindayim bisikleti daha cok Transort olarkakullaniyorum cocuklari kresten almak icin bir yerdne bir yere gitmk icin.... Hatta burda is saatlerinde takim elbiseli ve kaskli insanlar islerinden evlerine bisikletle gidiyorlar... o yuzden isiklet benim icin genelde melankolik bir obje olmaktan cok fayda saglaldigim bir nesen olarak kaldi. Ccukken de annemin dukkaninda bisiklet satildigi icin hic bisiklet ozlemi cekmedim elh. Ama hersey bir yana Bisikletin verdigi fayda ve duygu gibisini baska bir arac veremez heralde

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Güzel yorumunuz için çok teşekkürler :) Yorumunuzdan anladığım kadarıyla yurt dışında yaşıyorsunuz, keşke burada da günlük ulaşım için bisiklet kullanılsa. Bunun eksikliğini fazlasıyla hissediyorum. Gerçi bazı şehirlerimizde aktif olarak kullanılan bisiklet yolları var, Konya'da gördüm bu yaz, çok hoşuma gitti ama keşke her yerde olsa demeden edemiyor insan.

      Sil
  42. E Ne güzel anlatmışsın kitap okudum sanki :)
    Benimde küçükken bisiklete bınmek tutkumdu ama artık şimdi binmeye fırsat bulamıyorum :)
    sevgiler :*

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) Çok teşekkürler, beğenmene sevindim :) Benden de sevgiler :)

      Sil
  43. İyiki davet etmişsin bloğuna yoksa bu kadar güzel ve samimi duyguların olduğu bir bloğu keşvedemeyecektim :)
    Bisiklet gerçekten bir aşk gibi. Motorla giderken güzellikleri kaçırırsın ama bisikletle yüzüne hafif hafif çarpan rüzgar ve düşüncelerin mutluluğa dönüşmesi ayrı bir tat ve haz verir insana. Harika anıların varmış gerçekten :) Eline aylarca tutturmaman da etkiledi beni çünkü dokunmadan sevmek dünyanın en güzelidir. Her şeyin bir anlamı olur dokunmadan sevmede el ele tutuşmanın günü beklenir ve herkes için basitleşen el ele dokunmanın bir önemi olmazken ilerde tebessümle hatırlanacak bir anıya dönüşür senin için :)

    YanıtlaSil
  44. Ne güzel anlatmışsın duygularını,zevkle okudum.Bir bisiklet gördüğümde benim yüzümde de hep bir hüzün olurdu,çok istediğim halde cesaret edemeyip süremeyişimin hüznü.Ancak yıllarca korktuğum bisikletle geçen yıl kanka olduk,ah annelik insana neler yaptırıyor.Küçük kızıma bisiklet aldık ancak o da annesi gibi korkuyor,öğretmek istiyorum olmuyor.Bilmediğin bir şeyi nasıl öğreteceksin de mi?Ancak azmettim ve geçen yıl bisiklet sürmeyi öğrendim.Çalıştığım okulun bahçesinde,ardından da köyün yollarında her cuma (tüm erkekler camiye gidiyor,köyün öğretmeni olarak karizmayı çizdirmeyeyim dedim.) bisiklet kullandım.Gerçekten büyük keyif,özgürlük demişsin ya aynen katılıyorum,şimdi çok şükür kızım da daha iyi kullanıyor,sevgiler....

    YanıtlaSil
  45. Sonsuz samimiyet hissettiğim bir yazınız daha..okurken çok duygulandim, içim titredi, gözlerim doldu.. Allah hiç ayırmasın sizi anne,baba,abinizden,yazdiklarinizdan bile ne kadar güzel sevdiğiniz belli olan kıymetlinizden ve Eylül kuzudan.. Sonuna şunu eklemeden yorumu bitiremiycem inşallah bir ömür boyu ∞
    Gamze♥Eylül♥Ahmet

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Benim de çok içten hislerimle kaleme aldığım bir yazım bu gerçekten.. Bu kadar etkileyebilmek, hislerimi karşı tarafa iletebilmek beni çok mutlu etti. Kıymetli yorumlarınız için gerçekten çok teşekkür ediyorum :) :* ayrıca güzel duanız için de çok çok teşekkürler :))))

      Sil

♥Minik bebişiyle ilgilenen tazecik bir anne olduğum için yorumlara hemen cevap veremiyorum ama hepsini tek tek okuyor ve seviniyorum. Yorumlarınız benim için çok değerli, lütfen yorumlarınızdan beni mahrum bırakmayın..
Kocaman Sevgilerimle :) ♥