2015 yılından NE'ler bekliyorum?

İnstagram'dan çok severek takip ettiğim sevgili Böğürtlenlim sağolsun, beni çok hoş bir Mim'e davet etti.

Mimin konusu 2015 yılında neleri gerçekleştirmek istiyoruz?

Bir anda böyle sorulunca insanın aklına pek bir şey gelmiyormuş gibi oluyor ama düşünce de

''Vayy be, yapmayı isteyip de yapmadığım ne çok şey varmış?'' diye şaşırıyor insan.

Aslında ben oldum olası plansız iş yapmam. Her zaman bir köşede to do list im vardır.

Ama şu hamilelik yorgunluğu beni bir hayli tembelleştirdi. Sürekli bir mayışıklık durumu var üzerimde.

Ama dediğim gibi, ben sürekli meşgul olmayı seven bir insanım.

Hal böyle olunca yapmak istediklerimin listesi uzayıp gidiyor.

Bakalım 2015 yılında yapmak istediğim neler varmış?

Bebiş Geliyor Bebiş :)

Mart ayını sabırsızlıkla beklememizi sağlayan, içimizi kıpır kıpır ettiren bir sebebimiz var bizim.. :)

İnşallah minicik bir prenses katılacak sıcacık yuvamıza; şenlendirecek, yüzümüzü güldürecek..

Bu sebeple 2015'ten en büyük beklentim minik yavrumuzu, canım kızımızı sağ salim kucağımıza alabilmek.

(Allah bu duyguyu tatmak isteyen herkese çocuk sahibi olmayı nasip eder inşallah)

Pilates'siz Olur mu?

Hamilelikle ilgili en büyük korkum çok kilo almaktı. Çevremde hamileliğinde 30 kg alan bile olduğunu duydukça iyiden iyiye bu düşünceden tırsar olmuştum. Zamanında 4 ayda 23 kg vermiş bir insanım, azimliyim. (Çok sağlıksız bir diyet ve çok yoğun bir spor programı ile zayıflamış olsam da :( ) Ama gel gör ki bir o kadar da pis boğazım, iştahlıyım. Bomba haber şimdi geliyor; herkesin hamilelikte iştahı artarken benimki azaldı. Sütümü, yoğurdumu, cevizimi, yumurtamı eksik etmiyorum bebeğim için. Ama porsiyonlarım yine de çok küçüldü, yarım tabak yemekle doyar oldum. Durum böyle olunca sadece 1 kg aldım 4,5 aydır. Doktorun söylediğine göre bebeğimizin kilosu da boyu da iyiymiş. Ee kilo almayışıma üzülecek değilim bu durumda değil mi? :D

Neyse konumuza dönecek olursak; şu an için henüz hamilelik kilolarım olmasa da doğuma kadar muhakkak minimum 7-8 kg alacağım aşikar. Yani doğum sonrası sporlarıma gereken ciddiyeti verip ideal kiloma ulaşmam gerekiyor. Eliptik bisikletim ve pilates ekipmanlarım en baş yardımcım olacaklar bu konuda.

Günlük pilates egzersizlerimi aksatmadan uygulamak 2015 hedeflerim arasında yerini alsın o halde.

Gitarı Fazla aksattın, bakıyorum da !!

Size küçük bir sır vereyim mi?

Ben üniversite dahil tüm eğitim hayatım boyunca Müzik dersinden hileyle geçtim, nasıl mı?

Müzik kulağı diye acayip ilginç bir şey var, duymuşsunuzdur muhakkak.

Allah'ın hikmeti işte, hiçbir müzik eğitimim olmadığı halde duyduğum tüm müzikleri ilkokuldan bu yana fülüt, bağlama ve piyano üzerinde çalabiliyorum. En zevklisi de piyanoda oluyor. Parmaklarım bir anda klavyede kayıp gidiyor, hangi tuşa basacağıma ben değil, sanki otomatiğe bağlanmış parmaklarım ve kulağım karar veriyor. Yıllarca bu yeteneğim sayesinde Müzik dersindeki parçaları kulaktan çalarak geçtim.

Nota bilgim 0 (yazıyla sıfır).

Hele hiç unutmuyorum, Üniversitede Müzik dersimizde daha önce duymadığım acayip şarkılar ödev verirdi hocamız.

Ben de hoca çalarken şarkıyı telefonuma kaydedip, telefondan dinleyip çalışırdım.

Sınavda da notalara bakıyormuş gibi numara yapıp, kulaktan çalardım :D

(Ayıp bana ayıp.. Ama napim nota özürlüyüm ben)

Neyse.. Gelelim gitar maceramıza;

Gitarda notaların yeri karışık bir şekilde dizili olduğu için benim müzik kulağı bu kez işe yaramadı.

Gitarımı ilk defa Üniversite'ye başladığımda aldık. Kendim bir türlü beceremedim, mecburen halk eğitimin kursuna yazıldım. Sağolsun hocamız gitarın üzerinde hangi nota nerededir öğretti ama büyük kabus yine buldu beni. Notaların yazılı olduğu fotokopiler dağıtıldı, artık nota ile çalınacaktı tüm şarkılar.

Ben ne yaptım? Zora gelemedim ve kursu bıraktım.

2 sene böyle kıvrandım durdum ve sonra üniversitenin kursuna yazıldım.

Orada da ortam sevgili bulmaya gelen tiplerle doluydu ve arkama bakmadan kaçtım gittim.

En son napim artık, özel ders alayım dedim ama baktım ben yine kulaktan çalıyorum, notalardan çalıyor gibi özel ders hocamı da kandırıyorum, ''Enayi misin kızım sen?'' diye sinirlenip özel dersi de bıraktım.

Ooof off..

Sonuç olarak benim şu notaları artık öğrenip, gitarıma sarılmam gerekiyor.

Ya da kulaktan çalmayı gitarda da geliştirmem gerekiyor.

Öyle ya da böyle bu gitar öğrenilecek, o kadar !!

Şef kıvamında olamam mı yani ben?

Bundan 1 ay öncesine kadar makarna bile yapamazdım ben.

Şimdi mutfağının her köşesine aşık, yemek yapmaktan adeta terapi niyetine nasiplenen bir tip oldum çıktım.

Sanırım bunda en büyük etken yaptıklarımın seviliyor olması.

Birtanem, kocamın yemeklerimi, pastalarımı, yaptığım her şeyi zevkle yediğini görmek beni acayip motive ediyor. Onu doyurdukça dünyanın en mutlu kadını ben oluyorum.

İşte tam da bu sebeple kendimi bu konuda da geliştirmek istiyorum.

İstanbul'da olsaydım hiç düşünmez MSA'ya yazılırdım.

Şu anda şartlar buna el vermediğine göre bu durumu da kendi azim ve gayretimle aşmam gerekiyor.

1 yıl içerisinde kendimi daha da aşmak, mutfakta harikalar yaratmak istiyorum.

Ne yani, azimle çabalasam, kendimi buna adasam bir şef kıvamında olamam mı ben?

Bence çok da güzel olurum.

2015 sonu bu konuyu tekrar bir konuşalım, olur mu? ;)

İnsan bir robota aşık olabilir mi?

Neden olmasın?

Bahsettiğimiz şey Kitchenaid ise neden olmasın, daha doğrusu nasıl aşık olmasın bu mutfak mucizesine?

Madem şef kıvamında olma hayalimiz var;

Şeflerin mutfaklarını süsleyen Kitchenaid de bizim hayallerimizi süslesin bir zahmet, değil mi?

Taa Atatürk'ün Samsun'a çıktığı yıllarda üretilmeye başlayan, 100 yıla yakın bir geçmişi olan, üretim harikası bu cihaz, benim gibi belinde ve bileğinde ağrısı olan, hamur yoğurmayı istese de ağrıları yüzünden yapamayan mutfak aşıkları için tam bir kurtarıcı.

Üstelik tek özelliği hamur yoğurmak da değil. Farklı aparatlarıyla evde makarna hamuru açmaktan, dondurma yapmaya; etinizi bir anda kıymaya çevirmekten, buğdayınızı una çevirmek gibi atraksiyonlu hareketlere sahip. Aahh, ahh.. Hayallerimin robotu, pardon mutfak şefi; bakalım 2015'te benim olabilecek misin?

Blog işleri de var haa, unutma sakın.

Yazacak çok fazla konum var ama belli bir düzen içerisinde yazmadığım için sürekli birikiyor.

Öyle çok birikti ki; haftada 3 yazı yazmak ancak paklar beni.

Şimdi normalde ben bunu her güne 1 yazı diye çıtası yüksek bir hedef olarak da tutabilirdim ama yolda beni bekleyen bir bebek var. Ve ben sırf yazmış olmak için yazmayı hiç sevmem, görsellerin düzenlenmesine kadar her köşesi emek kokar yazılarımın. Sonuç itibariyle bebek olana kadar haftada 2 yazı, bebiş olduktan sonra da haftalık 1 yazı bizim hedefimiz olsun mu? Olsun.

IMDB bana küsmüş :(

Sen git 1 terabaytlık hard diskini IMDB top 250 filmleriyle doldur, yabancı dizilerin tüm sezonlarını indir..

Sonra da o çok kıymetli hard diski çekmecenin tozlu bir köşesinde yalnızlığa terket.

Hayır yarın bir gün o filmlerin hepsini silicem o olacak !! Nasıl olsa izlemiyorum hem, ne gereği var ki ?!

Yani benim gibi bir insan evladı ne maksatla aylarını verir o filmleri indirmek için de, sonra izlemeden durur?Ayıp valla bana.

Fazla söze gerek yok. O filmlerin hepsi bu sene bitecek, o kadar !

Vuhhuuu ! biz para biriktireceğiz, naber? ;)

Evimizi aldık, laf arasında söylemiştim, belki hatırlayanınız olur.

Eee, borç yiğidin kamçısıdır. Biz de bir miktar borçlandık ve bunun için idaremizi bilmemiz gerekiyor.

2015 sonuna kadar kenara para atmak konusunda uzmanlaşmak da başka bir hedefimiz o halde.

Kitap okumak ne güzel şey..

Kendimi bildim bileli kitap aşığı bir insanım..

Yağmurlu bir günün sabahında, üzerimde sıcacık battaniye, yanımda mis kokulu kahvem, camımda pıt pıt yağmur sesi.. Sayfaları heyecanla çevirsem.. Bambaşka dünyalara dalıp gitsem... Ohh, var mı bundan güzel keyif?

Ama işte onu bunu bahane edip, bilgisayara-televizyona dalıp gidip kitap okumayı unutabiliyoruz.

Böyle güzel bir zevkten artık kendimi mahrum bırakmayacağım.

2015'te hedefim minimum 25 kitap bitirmek. 

Gezilecek çok yer var, keşfedilecek topraklar..

Gezmeye doyamayan bir bünyeye sahibiz biz.

Canım kocam da ben de yeni yerler keşfetmeye bayılırız.

Yurt dışına çıkma hayalimizi bebek ve ödememiz gereken borçlar yüzünden kısa bir süreliğine ertelemiş olsak da,

bu sene en azından çevre illeri keşfetmek gibi bir düşüncemiz var. Biliyorsunuz, Kahramanmaraş'a yeni taşındık. Henüz burayı bile çok fazla keşfetmiş sayılmayız :)

Eee, Türkiyemiz cennet vatanımız, canım Ülkemiz'de de görülecek çok yer var ama, değil mi?

Do you speak English?

..ve son olarak; ingilizce'mi geliştirmek. 

Diyorum ya, kendimi geliştirmekten çok zevk alırım ben. İngilizce öğrenmek de benim için oldum olası adeta bir hobi oldu. Şu an beni İngilizce öğrenmeye zorlayacak hiç bir şey yok, özel şirkette çalışma gibi bir düşüncem de yok zaten. Tamamen zevk için, pre-intirmediate seviyesinde olan Ingilizcemi, Upper intermediate seviyesine çıkarmak istiyorum. Bunun için Daylight ingilizce ders CD lerim baş yardımcım olacak. Yabancı dizi ve kitaplar da bu işin olmazsa olmaz tuzu biberi tabii ki :)

Benim 2015 için hedeflerim bunlar. 

Sizin beklentileriniz neler?

Umarım hepimiz için dopdolu, huzurlu, mutlu ve sağlıklı bir yıl olur 2 0 1 5.

Bu arada ben de;

Evde Yazar, Hanım Kız, Her Şeyden Bir Tutam, Ha Pollyanna Ha Fullyanna, Çocuğumla Eğlenirken, Alice Makyaj Diyarında, Bakımlı Kedi, Yaseminjess, Nesneslis ve Aylin'in Kozmetik Günlüğü'nü mimliyorum :)

R e n k l i  günler :)

Beğendiysen paylaş o zaman :)

• Facebook
• Twitter
• Google+
• Pinterest
• LinkedIn