#htmlcaption1 BEYAZ SIRIN EVLİLİK HİKAYESİ PRATİK EYELİNER NASIL SÜRÜLÜR? BALAYI OTELİMİZ | LA CAPRİA SUİT HOTEL MAKYAJ MASASI DÜZENİ NASIL OLMALI? ÖMÜRLÜK HEDİYE | KİŞİSEL BEBEKLERİMİZİ YAPTIRDIM

24 Şub 2016

Zeynep Eylül 1 yaşında !

www.tips-fb.com
Zaman ne kadar da hızlı...
Daha geçen sene bu zamanlar tutmaya bile korktuğum mini minnacık bir bebekken..
Şimdi 1 yaşında koca kız oldu meleğim.. Bal damlası kıvamında :)
Doğumumdan sonra yaptığım en iyi şey ücretsiz izne ayrılıp yavrumla dolu dolu 1 yıl geçirmek oldu.. Anne kokusuna o kadar muhtaçlar ki bebekler..
Bu sebeple ücretsiz iznimi uzatıp 2 yaşına kadar bu keyifli anlarımızın tadını çıkartmaya devam edeceğiz :)

3 kuşak bir fotoda.. :)
Benim için sonsuz şükür sebebi..
Aslında bu fotoyu 4 kuşak çekilmeyi çok isterdim ama uzak memlekette yaşayınca anneanneme yorulmasın diye gel diyemedim.. :(
* * *
Kuzumun kucağındaki bebek anneannesinin hediyesi :) Henüz adını koymadık, büyüyünce Zeynep Eylül bebeğinin adını kendisi koysun istiyorum :) En sevdiği bebeği bu olsun, en yakın arkadaş misali :)
Şu anda kızımla aynı boyda 78 cm yani.. İleride; '' Anneannen'den 1 yaş hediyen 1 yaşındayken seninle aynı boydu, bu kadarcıktın işte..'' demek istiyorum inşallah..
Tütüsüz olmaz, çünkü doğum günü kızı olmak bunu gerektitir değil mi?
Evet, dolapları karıştıtmayı çok sevdiği doğrudur, bkz. üstteki foto :)
Fotoğrafta belli olmasa da dolaplara çocuk güvenlik kilidi taktık..
Normalde hiç kısıtlamam.. Montessori felsefesini benimsemiş bir öğretmen ve anne olarak çocuğun keşif yapmasına asla engel olmam ama  boşaltılan yağ şişelerimin haddi hesabı olmayınca, kırılan kavanozlarımın kendine zarar vermesi de korkusuyla bu şekilde bir önlem almak durumunda kaldık..
Şimdilerde açmaya çalışıp da açamayınca iki eliyle dolabın kapaklarını tutup hızlı hızlı kendine çekip sinirden çığlıklar atıyor ama bu konuda yapacak hiiiiç bir şey yok malesef.. :) 
Kış bebeği Eylül'ün sonbahar yapraklarına kar yağmış :)
Ahşap isim kızımızın odasına çok yakıştı gerçekten..
Evet, kızım artık 1 yaşında olduğu için kendine ait bir odası var artık..
Hala bizimle yatıyor ama.. Ve 2-2,5 yaşına kadar bu böyle devam edecek inşallah. Çünkü güvenli bağlanma dediğimiz olayın başarılı gerçekleşmesi için 2 yıl boyunca anne ile sıkı bir birliktelik içinde olması gerekiyor çocukların.. 
Bu da kızıma babasıyla birlikte yaptığımız doğum günü hediyesi evi :)
 Ne çok emek harcadık, sonra da ne çok sevdik ama.. Doğum gününden hemen önceki gece saat tam 01.45 de bitirdik :) Ama değdi tüm yorgunluk ve uykusuzluğumuza.. 
Karton ve yapışkanlı desenli kağıt ve biraz da yaratıcılıkla, sadece bizde olan ve bizim zevkimize göre detaylandırılmış sevimli mi sevimli bir evimiz oldu:D
Yukarıdaki kanevçe ise benim için kelimelerle tasvir edemeyeceğim kadar değerli.. Çünkü kanevçedeki bebek Zeynep Eylül ve yanındaki de uyku arkadaşı.. Bunca zaman kızımı hep erkek çocuğuna benzettiler saçları kısa diye :D Ben de hep o kendine has bebeksi kısa saçlarını sevdim.. Çünkü saçlar eninde sonunda uzuyor ve uzun saçlı bebekler bebeksi değil de çocuk gibi duruyor bence.. Büyüyünce en çok da bu hallerini özleyeceğimi söyleyip dururken böyle bir ömürlük hatıra fikri beni çok duygulandırdı.. 
Hep böyle uyku arkadaşına sarılıp uyuduğu, oğlan çocuğu gibi saçsız bebek halini özleyeceğim..
..ve baktıkça bu hallerini hatırlayıp sevineceğim, hiç unutmayacağım inşallah..

Bu arada blog yazmayı ne çok özlediğimi söylemeden geçemeyeceğim..
Uzun zaman oldu buralardan uzaklaşalı..
Yazmadıkça soğur insan yazmaktan derler ya..
Tam tersi ben yazmadıkça yazmaya acıkmışım..
Çok şey yaşandı şu koca 1 yılda..
Zeynep Eylül'ün 1 yıl özeti yukarıdaki panoda, tasarımı bana ait :)
Çok güzel anılarım oldu şu koca 1 yılda;
eşimle ve kızımla..
Hep yazmak istediği bebeğim blogu bebegiminhikayesi.blogspot.com a..
ama ailemle dolu dolu anlar yaşamak daha çok işime geldi, yazmadım hiç..
İyi mi ettim? Hayır kötü ettim..
Çünkü anılar taze taze yazılınca daha bir tatlı geliyor okurken kulağa..
Çok sonra yazınca bir şeyler eksik kalıyor muhakkak..
Şu anda annem ve babam yanımdalar ama onlar tv izliyorlar.
Kızım uyuyor, eşim nöbette.
Bense işte tam da burada, yarım kaldığım yerde.. :)


Beğendiysen paylaş o zaman :)

14 yorum:

  1. 1 yıl oldu mu yani? ne çabuk. Bu arada bugün aklımdan geçmiş olduğunu söylemeden geçmemeliyim. Özlemişim :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Valla nasıl geçti 1 yıl ben de şaşkınım :) zaman su gibi.. çok sevindim unutulmadığıma, özlenmeme .. yazmayalı epey oldu çünkü. Çok çok öpüyorum, kocaman sevgiler :)

      Sil
  2. Maşallah sizlerle el ele çok mutlu hep mutlu uzun ömrü olsun inş:)
    Benim torunum da 6 cı ayın için de Tuğba kızım (gelinim)da yaşından sonra başlayacak işe
    zaman da nasıl hızla akıp geçiyor büyümüş bile:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çoook teşekkür ederim, inşallah... :) Maşallah, demek sizin de torununuz oldu, ne güzel.. Çok iyi etmiş kızınız da 1 yıl boyunca yavrusunun yanında kalmayı tercih ederek.. Ne çok konuştuk sizinle hamileliğim boyunca ve doğum sonrası sıkıntılı dönemlerimde.. Varlığınızla hep destek oldunuz bana çok sağolun.. :)

      Sil
  3. 1 yıl geçti mi :))) Yeni yaşı kutlu olsun, sevdiklerinle nice güzel seneleri olsun ^.^

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim Siri cim :) Geçiverdi koca 1 yıl, su misali.. Çok çok öpüyorum.. :*

      Sil
  4. hayırlı sağlıklı nice yaşlar olsun unşallah yavrularımız gerçekten çok çabuk büyüyorlar . Bu güzel günleri ilerde hatırlayabilmek için siz de çok anlamlı şeyler düşünmüşsünüz hepsi çok hoş olmuş. :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnşallah, çok sağolun :) Kesinlikle çok çabuk büyüyorlar :)

      Sil
  5. ya ne çabuk bir yıl oldu.Maşallah size :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Valla ben de anlamadım :) Göz açıp kapamaya geçti :D Çok sağol canım benim, darısı sana olsun hayırlı zamanda inşallah :))

      Sil
  6. Eşiniz ne iş yapıyor acaba? Nöbetlerinde zorlanıyor musunuz yalnız kalma konusunda

    YanıtlaSil
  7. Eşim asistan doktor olduğu için çok nöbeti oluyor, zor tabii.. zor olmaz mı.. Ama dayanmak zorundayız, 2 sene sonra bitiyor asistanlığı

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben de yalnız kalma konusunda zorlanıyorum çok iyi anlıyorum sizi. Bir de büyük şehirde daha da korkar insan, gerçi nerde oturuyorsunuz bilmiyorum çünkü daha yeni keşfettim bloğunuzu ama zevkle okuyorum :)

      Sil
    2. Hoş geldiniz bloguna, beğeniniz için çok teşekkür ederim :) benimki korku değil aslında, sadece eşimi az gördüğüm için üzülüyorum, ama sabır ediyor ve şükrediyorum her zaman :)

      Sil

♥Minik bebişiyle ilgilenen tazecik bir anne olduğum için yorumlara hemen cevap veremiyorum ama hepsini tek tek okuyor ve seviniyorum. Yorumlarınız benim için çok değerli, lütfen yorumlarınızdan beni mahrum bırakmayın..
Kocaman Sevgilerimle :) ♥