Bir evin bir kızı, evin en küçüğüyüm.
Annem, babam ve abim hep üzerime titrediler bunca zaman.
Hep nazlandım, bir istediğim iki edilmedi.
Üniversiteyi bitirene kadar toz pembe düşler ülkesinin, incinmez prensesiydim.
''Sen yeter ki ders çalış.'' denildi sadece.
Ben de sadece ders çalıştım.
* * *
Artık 24 yaşındayım.
Ayrıca 11 aydır evliyim.
Hikayemi bilenleriniz bilir, eşimle farklı şehirlerde çalıştığımız için anne-babamla kalıyordum.
Tayinim eşimle aynı şehre çıktı çok şükür, evimizi de aldık,
1 hafta içinde taşınacağız ama beni kaygılar sardı şimdiden.
Hamilelikten mi stresten mi bilmiyorum ama..
Yüzümün her yanı yara bere içinde, yıllar sonra ergenliğe yeniden girmişim gibi sivilcelerle doldu yüzüm:(
Dudağımda ki uçuklar da cabası..
* * *
Ben hiç yemek yapmadım.
Ben hiç temizlik yapmadım
Ben evde hiç yalnız kalmadım.
Hamileyim, inşallah 6 ay sonra bir bebişimiz olacak ama;
Ben hiç bebek de bakmadım.
Ben anne-babamdan hiç uzunca süre ayrı kalmadım.
Ayrı kalamadığım için üniversite 2. sınıfta tekrar sınava girip ailemin olduğu şehirde yeniden okumaya başlamış bir kızım ben, nazlıyım.
* * *
Şikyat etmiyorum, sadece korkuyorum.
Eşim nöbetlere gittiğinde gaipten sesler duyarsam diye korkuyorum.
Kazık kadar kız olduğum halde korkunca anne babamın yanına koştum bunca zaman, aralarına girdim, sarılarak uyuduk korktuğum gecelerde..
Korkuyorum evet, bir ev nasıl çevrilir? bilmiyorum.
Hamarat ev kadınları nasıl hamarat olurlar, nasıl böyle lezzetli yemekler yaparlar? bilmiyorum.
Benim için yemek olsun, yenilebilsin, ''yemek bu'' desinler tamam. Lezzetini geçtim artık.
Hamileyim ve düşük riskim var; ev işi yapamam..
Hergün temizlikçi tutamam, ev borcumuz için para arttırmamız lazım.
Ama iyi bir eş olmam lazım, her gün annemi özleyip ağlayamam.
* * *
Hep düşlediğim kavuşma sahnesi gerçek oldu sonunda ama..
Beni ne bekliyor bu sene dostlar?
Ben ne yapıcam..
Beğendiysen paylaş o zaman :)
Öyle güzel yazmışşın ki su gibi okudum yazdıklarını ..
YanıtlaSilTüm bu duyguların hamileliğin de etkisi ile kafanı karıştırıyor ve enerjini düşürüyor..
Seni o kadar iyi anlıyorum ki .. Aileni mutlaka özleyeceksin ama emin ol sen eşim ve bebeğinle mutlu olunca onlar da mutlu olacaklar. Ben de aynı senin gibi nazlı bir kızdım. Evlendikten sonra bile bir yıl boyunca hep annemde yemek yedik .. Ta ki bebeğimiz olana kadar..Siz de çekirdek bir aile olacaksınız ve inan bebeğin ile birlikte güçleneceksin.. İçin belki hep çocuk kalacak ama aynı zamanda da çok güçlü bir anne olacaksın..
Beni anlıyor olabilmen ve yine de çok güçlü bir anne olacağımı söylemen bana güç verdi. Aynı yoldan geçmiş birilerinden bunları duymak insanı gerçekten rahatlatıyor. Zor oluyor ama insan alışıyor sanırım.. Ama önemli olan o zorluklar karşısında ne denli güçlü kalabildiğimiz.. Umarım dediğin gibi güçlü olabilirim. Güzel yorumun için çok teşekkür ederim..
SilBen de aynı senin gibiydim,evin en küçüğü,nazlısı,makineye nasıl çamaşır atılır bilmezdim,makarna bile yapmışlığım yoktu.Ama inan kendi düzenin olunca zevk alarak yapıyosun.Sürekli netten araştırarak yeni şeyler deniyosun ve güzel oldukça yapmak istiyosun.Sendeki bu telaş biraz da hamilelikten bence.Eminim çok güzel yaparsın,herşeyin üstesinden gelirsin,kendini çok yormadan denersin herşeyi.Ben de ilk evlendiğimde hep kayınvalidemde yiyoduk,ohh ne rahat diyodum ama sonra bunu sevmemeye başladım.Kendi evimde,kendi pişirdiğimi yemek,kendi düzenimde olmak istedim.Ve buna gerçekten alıştım.Şimdi ütümü de yapıyorum misafir de ağırlıyorum.Yemek konusunda çok eksiğim olsa da pasta börekler de fena sayılmam:) Eşin de anlayışlıysa eminim hiçbir sorun kalmaz:)
YanıtlaSilEşim çok anlayışlı en azından, haklısınız. Onun desteği de olmasa üstesinden gelmek, alışmak, öğrenmek çok daha zor olur. Hiç kendime ait bir evim olmadı, üniversitede ailemden ayrı kaldığım o 2 senede bile yurtta kaldığım için ev düzeni nasıl işler hiç bilmiyorum ve biraz da dediğiniz gibi hamileliğin etkisinden bu kadar yoğun bir kaygı taşıyorum sanırım. Bakalım yaşayıp göreceğiz, nasıl olacakmış bu işler :)
Silçokkk güzel yazmışsınız bir an kendimi gördüm henüz 20 yaşındayım ama aynı korkular benimde başımda. Hayırlısı neyse onu versin Rabbim . İnşallah bebişinizi sağ salim alırsınız kucağınıza. Allah sağlıklı ömürler versin
YanıtlaSilBen 20 yaşındayken hiç böyle korkularım yoktu, inan her şey toz pembeydi.. Ve şimdiki aklım o zaman olsaydı bir şeyleri öğrenmek için son anı beklemezdim, en büyük hatam bu oldu sanırım. Dediğin gibi, her şeyin hayırlısı. Ama senin içinde böyle korkular olmasın, en azından öğrenebilmek için daha vaktin var, benden şanslısın bu noktada :) Ayrıca güzel duaların için çok çoook teşekkür ediyorum, Amin inşallah.
SilBu bir senedir başladım artık yemek yapmaya falan. açıyorum netten bloglardan videolardan baka baka yapılıyormus yaka yaka öğrencez artık :D bebişini büyük bir hevesle bekliyor olacağım Allahın izniyle :) öpüyorum ikinizi de kocaman. Allah içinizdeki tüm korkuları alsın. iyi düşünelim ki iyi olsun. ayrıca yalnız değilsiniz ki bizler varız :)
SilÇok iyi yapmışsın gerçekten, iyi ki öğrenmek için geç kalmamışsın. Çok tatlısın, ne kadar iyi niyetlisin böyle.. uzaktan da olsa yanımda olduğunu hissettirmen çok hoş. Ben de seni kocaman öpüyorum, her şey gönlünce olur inşallah senin de :)
Silohooooo :) canım benim ben de senin gibiydim yaa aileme çok düşkün onlarsız yapamayan falan filan. e şimdide öyleyim evliyim ama aileme hala çok düşkünüm ailemle 2 gün görüşmesem özliyorum ama bi yandan da kendi evimi eşimi çok seviyorum hiç merak etme insan evinde mutlu oldukça herşeyin üstesinden gelir herşeyi halledersin.
YanıtlaSilhem bak hamileymişsinde bebeğini güzelce büyütür oyalanırsın :)) seni gerçekten çok iyi anlıyorum ama boşyere kendine üzüntü yapma insanoğlu herşeye alışıyor.
hem yemek yapmakta evi çekip çevirmede nevarki sanki ..
ayrıca temizlik yapamam demişsin yapma arada tut temizlikçi hergün ev mi kirleniyor sanki .. bişey olmaz pislikten ölmezsin ya haftasonu eşin süpürür sende şöyle bi toz alırsın seni idare eder. ailende arada yanına gelir tatil gibi olur onlar içinde değişiklik olur olaylara olumlu yanından bak ve hiçbirşeyin seni üzmesine izin verme :))
Doğru söylüyorsun valla, eşimle 2 kişi bir evi ne kadar kirletebiliriz ki? Haftalık temizlik çok mantıklı, yemek de yavaş yavaş öğrenilir herhalde. Çok güzel anlatmışsın, olumlu açıdan bakabilince o kadar da korkunç gelmiyor aslında :) Bak neşelendim şimdi :D Çok sağoool :))
SilValla ben evi haftada bi süpürüyorum,cumartesi günü temizlik ve ütü günüm:) 2 kişi olunca bide düzenli olunca hiiiç kirlenmiyo.Elbet biraz toz oluyo ama o kadarını da görmezden geliyorum.Çalışıyoruz sonuçta kendimi temizliğe adayamam yani:) Ama her akşam yemeğinden sonra mutfağımı güzel temizliyorum,çünkü mutfağı üst üste temizlemeyince işin içinden biraz zor çıkılıyo.Mutfak ve banyo temizliği önemli:) Sabah da ben kahvaltı hazırlıyorum eşim de sofrayı topluyo.İşbölümü yaparsınız eşinle:) Biz evliler de sana yardımcı oluruz inş. takıldığın konularda:))
SilÇok iyiymiş valla, önerilerinin hepsini yazdım aklımın bir ucuna.. :) Ama doğru söylüyorsun, mutfak ve banyo konusunda hijyen çok önemli gerçekten. İş bölümü her ikinizin de huzurlu olmasını sağlıyordur, hem birbirinize daha çok vakit ayırıyorsunuzdur bence. Ne olursa olsun işlerin bir tek bana yıkılmasına eşim de razı olmaz, merhametlidir. Önerilerine her zaman ihtiyacım var, hem senin hem de evli diğer bloggerların :) Çok teşekkür ederim :)
SilÖncelikle derin nefes alin..
YanıtlaSilIlk aylarda biraz karisikliklarda olsa zamanla düzeniniz oturacaktir.Iki kisisiniz (pardon 3 ) :) ,
Kücük bir plan listesi herseyi kontrol altinda tutmanizi sagliyacâktir.Haftada bir genel temizlik,ütü,büyük alis veris,...
Yapamiyacaginih agir Isler icin yardimci bir bayan,getirtirsiniz.Cam,kapi,temizligi,vs.
Yemek bloglari bosunami duruyor Internette :))Emrinize amade.Kolay,pratik,saglikli tariflerle baslarsiniz,ilerde agir misafirleriniz icin sahane siteler var..
Ama merâk etmeyin 1-2 sene icinde sizden iyisi olmaz.
Esinizle beraber mutlu ve saglikli olun yeterki :)
Simdi Stressten uzak durun,bebisinizi ve kendinizi düsünün.Esinizle beraber,bir cati altinda yasamanin mutlulugunu hissedin.Sevgilerle.
Deriiin bir oh çektim.. :)
SilPlan konusunda kesinlikle katılıyorum size. Bir şeyleri kağıt üzerinde planlayıp organize etmezsem çok huzursuz oluyorum. İlla ki elimde somut bir şeyler olacak, önümü göremiyorum yoksa. Lisede-üniversite sınavlarına hazırlanırken edindiğim bir alışkanlık sanırım, bir türlü kurtulamadım bu özelliğimden :)
Plan işini hallettikten sonra dediğin gibi bir çok şeyi internetten öğrenebilirim sanırım, gerisi benim azim ve gayretime kalmış, değil mi?
İnşallah dediğiniz gibi başarabilirim, ama en önemlisi sağlık, beraberlik ve huzur..
Çooook teşekkür ediyorum size de, gerçekten rahatladım bir nebze de olsa. Çok sağolun :)
Öncelikle düşük riskini atlatıp bebişinizi sağlıkla kucağınıza alın , gerisi kolayca geliverir.Yemekte temizlikte dünyanın en kolay işi , bu kadar gözünde büyütme :))
YanıtlaSilInşallah, iyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim. Yemek, temizlik kolay diyor herkes ama tecrübesiz olunca korkuyor yine de insan :)
Silbundan dokuz ay once bende de vardı korkular uc senelik evliydim ama kayinvalidemle oturuyorduk hic derdim yoktu ama esimle farkli bir sehre tasinmamiz gerektiğinde korkmustum simdi çoook rahatım mutluyum her anım benim eminim sende dokuz ay sonra böyle hissedeceksin hic korkma hayat sana kendini tanıtmak istemiş:-)
YanıtlaSilInşallah dediğin gibi olur canım benim :)
SilNe kadar blincindesin içinde bulunduğun durumun. Sakın korkma dua et. Herşey yoluna girecektir. Yalnız değilsin eşin olmadığında, Bebeğin var, duaarını duyurabileceğin biri var. Artık korkularını yenme zamanı gelmiş olsa gerek. Hamilelik hormonları,stres vs vs sokuyor biraz da bu duruma insanı. Allah kolaylık versin
YanıtlaSilDua ediyorum zaten sürekli ama.. Henüz olayın hâlâ dışında olduğum için içimdeki korku dinmiyor. Yaşayıp görücez bakalım. Çok sağol iyi dileklerin için :)
SilCanım benim bende ailemden uzaktayım ve evlendiğim ilk zamanlarda sanki hala onların yanındaymışım gibi hissediyordum. Ailemize düşkün olduğumuz için ve artık ailelerimizin dişi kuşu biz olduğumuz için baştan korkuyoruz bocalıyoruz ama emin ol eşlerin desteği ve anlayışı ile her şey aşılıyor. Kucağımıza minik farelerimizi aldığımızda yine bocalayacağız ama dillerinden anneleri olarak en iyi biz anlayacağız. Hormonlar alt üst ediyor ama bir kadının en özel döneminde olduğunu sık sık hatırlat kendine. her şey çok güzel olacak :') Destek oluruz iki acemi anne birbirimize. Hayatla bir anda yüzleşmek üzerine bebek beklemek ve hormonlar yapıyor bunu. Çok şükür halimize ailelerimiz ne yokluklar görmüş ne yollardan geçmiş. Bizde üstesinden geliriz evvelAllah ;)
YanıtlaSilCanım benim, seninle aynı zamanlarda aynı yollardan yürümek çok hoş. Ne güzel sen beni anlıyorsun, ben senle aynı heyecanları paylaşıyorum şu aralar. Destek oluruz tabii, ben şimdi acemi gelinim, 6 ay sonra birlikte acemi anne olacağız inşallah. Çok şükür tabi, şükredebilmek çok önemli gerçekten. Inşallah üstesinden de geliriz dediğin gibi. Desteğin için çoook sağol gözdecim :))
SilMerhabalar... Bende geçen sene evlendim ve eşimin işi sebebiyle ailemden 15 saatlik mesafeye Bayburt'a geldim...Evin en küçüğüyüm ve üniversiteyi de ailemi yanında okuduğum için daha önce hiç ayrılmamıştım onlardan. Şu an çok iyi anlıyorum seni... Ama merak etme rabbim insanlara kaldıramayacağı kadar yük yüklemez... Sessizce eşim duymasın diye ağladığım zamanlarım oldu, pişmeyen nohutlarım dibi tutan fasülyelerim :)) Ama şuan herşeye yetişebiliyorum, diğer arkadaşların dediği gibi Cumartesi temizlik ve ütü günü :)) Ailemi özlemiyormuyum tabi ki annemin babamın sesini duymadan rahat nefes alamıyorum hala ama , belkide kıymet bilmeyecektik ki imtihanımız böyle oldu... İnsan eşinede öyle bir alışıyorki ailemin yanına gittiğimde eşim yoksa onu deli gibi özlüyorum bi hafta ayrı kaldık telefonumuz hiç kapanmadı neredeyse... Onun için hiç strese girme , eşinle bebeğinle mutlu bir yuvan varken herşeyin üstesinden gelirsin ;)
YanıtlaSilNe yandan geçiliyor ne de serden diye boşuna demiyorlar. Insan zamanla jer şeye alışıyor, ev işi, şu-bu öğreniliyor ama özlem hiç geçmiyor sanırım. En zoru da bu gerçekten, sevdiklerini yokluğuna alışmaya çalışmak. Allah hiç birini başımıza eksik etmesin, uzaktan sevmek bile bu kadar zor gelirken.. yokluğunu göstermesin.. inşallah üstesinden gelmek dediğin gibi kolay olur, çok teşekkür ederim. . :)
SilHormonel değişimlerin ve hayatındaki yeniliklerin etkisiyle biraz endişeye kapılman normal:) Bence sadece bebişini düşün onu sağlıkla kucağına alacağın günü hayal et ..İçini ferah tut =) Bolca dua et :)
YanıtlaSilHormonal olması kuvvetli muhtemel ama hormonlar söz dinlemiyor işte :) doğru söylüyorsun ama, bu kadar çok düşünmek bebeğimi de sıkıntıya sokar.. dua etmek en güzeli, terapi gibi. . :)
SilBen de senin gibiydim:-) Evlendikten bir yıl sonra aynı şehre gidebildik, o zaman kadar baba evinde keyfim keyifti, bir buçuk yıl sonra da oğluşum doğdu. Çocuksuz bir evlilik hayatı bilmiyoruz diye takılırız hep eşimle. Her şey yavaş yavaş oturur, hiç merak etme:-)
YanıtlaSilAynı yollardan geçmişiz demek :) bakalım ben de senin gibi otutturabilecek miyim düzenimi.. "baba evinde keyfim keyfti" tüm olayı özetliyor zaten :D ne kadar huzurlu da olsan kendi aileni kurunca sorumlulukların bir bir çöküyor omzuna :)
SilBütün bu korkular hamileliğin verdiği duyugusallık yada endişeden kaynaklı olduğunu düşünüyorum...
YanıtlaSilÇünkü evlenmeye karar verip evlendiğinize göre kendinizi her şeye hazır hissediyordunuz.
Sorumluluklarınızın bilincindeydiniz. Ve artık el bebek gül bebek faslı bitip toz pembe hayallere veda edip gerçek hayatla karşılaşacağınızı bliyordunuz..
Zira evlendikten sonra anne - baba misafir... Sen o evin sahibi oluyorsun ve bütün sorumluluk sana ait oluyor...
Şimdi ki hislerin korkuların endişelerin değişen hormonlarından kaynaklı...
Bakın ne güzel sevdiğiniz insanla yuvanızı kurdunuz birde sahip olduğun bir melek var karnında.
Böyle şeyleri düşünerek kendinizi strese sokup bebeğinizide rahatsız etmeyin.. Hamilelikte annenin rahatı ve huzuru çok önemli.
Hiç bir şeyi kafanıza takmayın zira evde tek bile kalsan sevdiklerin bir telefon kadar uzağındalar..
Sen mutlu huzurlu ve sağlıklı olduğun sürece aşılmayacak sorun çözülmeyecek problem yok.
Bebeğinizi sağlıkla kucağınıza almanızı dilerim :)
Aslına bakarsanız tam da bu yüzden şu an bu kadar sıkıntı çekiyorum. Ben hep anı yaşadım, evlenirken bu tarz sorumluluklarımı düşünerek evlenmedim, seviyorum dedim ve sadece sevdiğime kavuşacağım diyerek evlendim. Belki biraz tuhaf gelebilir ama ev işi, yemek, çamaşır, çocuk. . Bunlar bana çok uzak kavramlardı.. Çünkü içindeki eşyalar benim olsa da, eşimden uzakta, anne-babamın yanında, kendi evimde onların küçük kızları olarak kalmayı tercih ettim. Bunca zaman zaten öğrenmemişim hiç bir işi, ailemin yanında son 1 yılım diye büyümeyi reddettim. Bu kez annem öğren dese de ben istemedim öğrenmeyi. Psikolojiye bir savunma mekanizması vardır; "bastırma" diye. İnsanlar kendilerini çok huzursuz eden olay ve olguları öyle bir bilinç altına iter ki, bırakın düşünmeyi, hatırlamayı bile beceremezler. Sanırım ben de bu tarz bir yöntemle uzunca bir süre kaçtım gerçeklerden. Toz pembe dünyamda mutluydum ve öyle kalmak istedim. Şimdi ise kaygısı öyle bir sardı ki bünyemi, hormonların da etkisiyle ergenlikte çıkarmadığım kadar sivilce çıktı 1 günde yüzümde. Acı gerçekler işte :)
SilIyi dilekleriniz için ayrıca çok teşekkür ederim :) @limonlu kek
SilKorkuların çoğu hamilelikten olsa gerek::)Emin ol ki çoğu kişi senin gibi evlenene kadar pek birşey yapmıyor:)Evlendikten sonra yemek yapmayı ögrendim Ve daha evleneli 1,5 sene oldu:)Annemler ilk zamanlar geldiğinde bunu sen mi yaptın bunu nasıl yaptın falan şaşkınlıkla soruyorlardı:)Sonra anneme bile yeni lezzet tarifleri verir oldum :)Düşün artık .... Temizlik konusuna gelince sonuçda çalışıyoruz sürekli temizlik yapamayız...Ütüm falan genelde yığarımmm :))Sonra büyük bir pişmalıklaa ütü yaparım eziyet olur benim için..Bu ütü işine bir çözüm bulmam lazım:)Eşimde düzenlidir arkasını hiç toplamam:)
YanıtlaSilYani, evine bir yerleş hepsi yavaş yavaş oturuyor yerine...Sen büyük bir zevkle yapmak istiyorsun herşeyi....:)Sıkıntısız bir hamilelik geçirmen dileğiyle...
Çok teşekkür ederim iyi dileklerin için :) umarım dediğin gibi olur ve hamaratlığımla ben de şaşırtırım sevdiklerimi, maşallah sen de ne güzel öğrenmişsin hemencecik, ben de öğrenirim inşallah :)
SilMerhabalar minik anne adayı korku dolu yazını okurken gözümün önünden kendi evliliğim geçiverdi film şeridi gibi bizde üç kızdık ama annecikler çocuklarına ne zaman kıydılarki bekarken..yemek, bulaşık, ütü, çamaşır ( üstelikte bunların çoğu benim dönemimde elle yapılıyordu)evlenince kayınvalidemlerle 10 sene oturdum kendi evimize taşınacağım zaman kayınvalidemler bizimle gelmek istemediler ben başladım ağlamaya üstelikte çok berbat bir işim ve hamileliğim dönemindeydim iş arkadaşlarım bana güldüler ' herkes kaynanadan kurtuluyorum ohh der sen zırlıyorsun diye'' Güzel kızım öncelikle yaslan arkana ve bak bakalım ve düşün, korktuğun şeyler mi güçlü sen mi? 4 -8 yaşlarındaki iki kızımla yeni evimize taşındığımızda hemen ev hanımı bir komşum benim zorda olduğumu görünce ilk iki sene yaşıt çocuklarıyla benim çocuklarıma baktı kardeşten öteydik adeta.. sonrasında herşeyi merakla öğrendik 35 senelik aktif bankacıyım ve hiç b,ir gün bile bir öğün yemeğimizi aksatmadan yaptım şimdilerde internet denen buluş zaten sizin her bilmediğinizde yardımcınız olacaktır önemli olan eşinizle uyumlu ve birlik beraberlik içinde olmayı başarın inanın devamı bir şekilde gelecektir. çok bunaldığınzda zaten her an akılları sizde olan anneler babalar devreye girecektir ama sizin kendinize öz güveninizi kazanmanız ve ben hepsinin üstesinden gelirim demeniz gerek..şimdi bunlardan önce bebeğinle ilgili çok güzel kitaplar var ona en iyi nasıl bakarımla başla her anınızın değerini ve mutluluğunu dolu dolu yaşamna bak ve eşinden her konuda yardım almayı bir şekilde ona öğret..Hadi bakalım kocaman sevgilerle seni güçlü bir annecik olarak burada takip edeceğime inanıyorum..
YanıtlaSilNe kadar da güzel anlatmışsın ablacım benim, her bir kelimesini soluksuz okudum yazdıklarının. Çok iyi niyetlsin gerçekten, söylediklerin kulağıma küpe olacak. Herkes insanın kendi evi olunca başka oluyor diyor, bakalım nasıl olacak :) Kendimi geliştirmek için elimden geldiğince uğraşıcam ama, hem annelik konusunda inşallah, hem de ev işlerinde :) tecrübelerini benimle paylaştım. . ilgine, iyi niyetine çok teşekkür ederim ablacım..
Silselam
YanıtlaSilAdanalı blog yazarları üyelik turundayım. melek yagmur adı ile takip ediyorum. ben de bloguma beklerim sevgiler http://melekyagmur.blogspot.com.tr/
korkma her sey iyi olacak. her sey düsündüğünden daha iyi olacak :))
YanıtlaSilInsan endiselenince daha cok isler karisiyor. Oluruna birakmak gercekten en iyisi! :)
YanıtlaSilhttp://yeserenyaprak.blogspot.com/