İnsan en çok kendine yalan söyler;
Başkalarına hayır demek isterken ağzından çıkan her “evet” ile.. Bile bile iğneleyenlere tüm iyi niyetiyle “öyle demek istememiştir.” düşüncesiyle.. İnsan en çok kendine yalan söyler göz göre göre..
Sen kendin aldın bunca gereksiz insanı “sınırlar çemberi”ne.. Şimdi diyemezsin “Bu ne kendini bilmezlik?” diye..
Hadi bu sene kendine bir iyilik yap güzel insan,
gözünü dört aç ve beni iyi dinle..
“Güzel insan” dedim. Çünkü her insanın saklı güzellikleri vardır, biliyorum. Sadece içimizdeki o ışığı söndürenler tüm güzelliklerimizi karanlığa gömer de, ondan gözükmez.. Işığını söndürenler değil, içinin karanlığı “suçlu” ilan edilir sonra..
Bu sene kendine bir iyilik yap ve sana negatif enerji yayan her şeyi, herkesi çıkart hayatından. Öyle bir çıkarttı “bumerang” gibi geri dönüşü olmasın bu ayrılığın.. Sosyal medya hesaplarından başla mesela.. Sana keyif vermeyen ya da seni mutsuz eden, gereksiz tüm hesapları takipten çık. Senet imzalamadık ya, zorla mı? Olur ya sıkıcı buluyorsundur, beni bile takipten çık, valla alınmam. Hayatta hiç bir şey için kendini zorunluluk altında hissetme.. Bu senin hayatın ve “ayıp” değil istemediğin bir şeyi yapmak zorunda olmamak.
Nezaketen gülümsemekten vazgeç mesela, en içten gülücüklerini hak edenlere sakla ki kıymeti olsun o “güzel” tebessümün.
2018’e sayılı günler kalmışken, mutlu seneler diliyorum en içten gülümsememle 😊
Gamze.
Beğendiysen paylaş o zaman :)
Sana da mutlu seneler. Icimden gecenleri yazmissin. Cok güzel :) Sosyal medya hesaplarimdan baslayacagim :))
YanıtlaSilteşekkür ederim canım benim :)
SilSizi daha yeni tanıma fırsatım oldu.. gecenin bu saatinde geçmiş aylardan bu yazınıza kadar merakla okuyuverdim.. uykum vardı oysaki 😁 şunu da okuyayım aa dur acaba burda nasıl yazmıştır derken yazılarınızı okuma fırsatım oldu iyice😍 çok samimi ve bir o kadar sevgi dolusunuz bunu yazılarınızı okudukça hissettim ve yorum yazmak istedim.. bende bir dönem kendime ait denemelerim kısa siirlerim vardı.. ve kalınca gunluklerim.. yazmak gerçekten insana dünyanın gürültüsünden sıyrılıp kendi dünyanizda samimi bir konuşma fırsatı sunuyor, yani ben ütopik dunyamda öyle hissederdim.. tabi yazıya küseli 4 yil olmuş benim.. özlüyorum da aslında ama elim o kaleme o kağıda gidince bir buruklukla doluveriyor.. birazda her şeyi guzellestirerek yazmamdan kaynakliydi belki de.. rengarenk barış huzur sevi dolu insanların bir arada mutlu olmasını temenni eden yazıların gerçek dünyada hüsrana uğraması oldu.. birden içimden döküldü bu söylemler.. yazmayı seven birini bulunca hasretlik giderir gibi oldum😊 dediğiniz gibi aslında mutsuz eden insanları bir bir çıkarmak gerekiyor.. sorun da ben hayır diyemiyorum, her şeye iyi tarafından bakmaya çalıştım.. bilemiyorum devir gittikçe vurdumduymaz, kendi menfaatiyle yaklaşan insanlarla dolu.. herkes işinde gücünde.. üzücü şeyler.. başınızı çok agrittim 🙈yazı yazmaya ara vermeden devam etmelisiniz bencede.. Yürege dokunan güzel yazılarda buluşmak dileğiyle..😊
YanıtlaSilNe kadar içten ne kadar sevgi dolu bir yorum bu böyle.. Beni çok mutlu ettiniz gerçekten.. Benim de kalemim bana küstü, buralara uğramaz oldum ama insan gerçekten yazmayı özlüyor. Keşke daha çok yazsak, dediğiniz gibi kendi iç dünyamıza daha çok yolculuk yapsak ama teknolojinin öyle bir esiri olmuşuz ki bırakın kendi içimize dönmeyi yanı başımızdaki sevdiklerimizin gözünün içine bakmayı unutuyoruz. Bir veba gibi bulaştı hepimize bu hastalık, herkesin elinde bir telefon, gerçek dünyayı unuttuk.. Keşke sadece yazmayı unutsak.. Bloguma yaptığınız bu hoş ziyaretiniz ve yorumlarınız için gerçekten çok teşekkür ederim. Umarım siz de yazarsınız ben de, yazmak güzel şey :)
Sil